Als voorbereiding op een nieuw coachtraject lees ik momenteel veel boeken over mannen.
En over dit onderwerp is in de afgelopen jaren nogal wat geschreven.
Dat heeft onder andere te maken met het feit dat de ‘kijk’ op mannen in pakweg 25 jaar behoorlijk is veranderd.
De man van deze tijd staat daarmee voor 3 uitdagingen.
1 De plek van de man als kostwinner wordt niet langer traditioneel bepaald.
2 Er is meer aandacht voor de invloed van het ouderlijk huis en de rol van de vader.
3 De man mag meer dan ooit zijn kwetsbare kanten laten zien.
Maar wíl hij dat? En hoe gaat hij daarmee om?!
Een bekend werk dat ik las is van John Gray, auteur van ‘Mannen komen van Mars en vrouwen komen van Venus’. Een beschrijving waarin wordt uitgelegd dat mannen en vrouwen elkaar in het dagelijkse leven moeten leren begrijpen. Ze komen als het ware allebei van een andere planeet.
Nu ben ik geen deskundige als het gaat om de relatie tussen man en vrouw.
Maar dat mannen en vrouwen anders in elkaar steken, dat is niet zo moeilijk om te begrijpen. Gray’s oproep is dan ook vooral om elkaar als man en vrouw te leren verstaan en vanuit respect elkaar te behandelen.
Maar niet alleen de sekse is bepalend. Ook de tijd waarin we leven.
Als mannencoach merk ik dat het voor mannen soms echt een uitdaging is om zichzelf te begrijpen in een nieuwe rol in de maatschappij.
Onderstaand fragment las ik in het boek ‘Help, ik ben een man!’ van Jan Pool, auteur, coach en spreker op mannendagen.
“In de afgelopen decennia hebben veel mannen, als gevolg van een veranderende maatschappij, hun ‘vrouwelijke kanten’ ontwikkeld. Er ontstond een nieuw soort man. De man die kan meehuilen met programma’s als Spoorloos en All you need is love.
Deze eigenschappen zijn op zich prima, maar wat je vaak ziet bij deze ‘zachte man’, is dat hij weinig levenskracht heeft. Hij mist een mannelijke bodem om op te staan. De fut is eruit. Hij wordt gedomineerd door zijn gevoelens, is onzeker en soms ook angstig.
Hij kan de kracht niet meer opbrengen om zichzelf aan te spreken en te doen wat gedaan moet worden.
Als reactie op de zachte man kwam de oude macho weer op. De stoere man, de harde werker, die zijn gevoelens niet uit en altijd oplossingsgericht denkt.
De man die met zijn maten een biertje gaat drinken en niet weet hoe je een eitje moet koken. Maar ook een man, die onder een uiterlijke façade van macht, controle en vastberadenheid, met moeite zijn onzekerheid en angst weet te verbergen!
Net als hij zoveel andere mannen dat ziet doen.”
Daar kun je ook iets van vinden, uiteraard …
De waarheid ligt, zoals zo vaak, in het midden. Beide soorten mannen uit deze beschrijving zijn in elk geval niet compleet. De macho heeft het nodig om meer gevoeligheid te ontwikkelen. De zachte man heeft er baat bij zijn kracht te herontdekken.
Maar er is méér. Niet alleen de maatschappij bepaalt hoe een man zichzelf ziet.
Er spelen andere factoren een rol, zoals de invloed van het ‘nest’, het gezin van herkomst. Het voorbeeld van een vader, of juist niet…
De wijze waarop een man is ‘ingewijd’ in het man-zijn en van daaruit zijn verantwoordelijkheid heeft kunnen nemen. Zijn zelfbeeld, zijn eigenwaarde, zijn levenservaringen. Mannen worden ook gevormd door het leven!
Een prachtig boek dat ik hierover vond is het boek ‘Wild at Heart’ (de ongetemde man) van John Eldredge. Hij beschrijft het leven van een man vanuit zijn jeugd, waarin hij als jongen heeft geleerd hoe hij zichzelf als man mag zien. Dat leert hij onder andere door een aanwezige vader, maar dat kan ook via een mentor die voor hem als rolpatroon kan dienen.
Soms ontbreekt dat echter…
En als het onderweg ergens ‘mis gaat’, kan het zomaar gebeuren dat een volwassen man niet de ruimte gaat innemen die hij nodig heeft. Met alle gevolgen van dien.
Want als man wil je toch gezien worden, desnoods op een geforceerde manier.
En ten slotte is het leven ‘anno nu’ anders dan pakweg 25 jaar geleden.
Het is een wereld geworden, waarin de man niet langer de kostwinner, de zorgzame en verantwoordelijke man in huis is. De krachtige en zelfverzekerde leider.
Maar waarin de vrouw haar eigen plek op de sociale en maatschappelijke ladder heeft gekregen. Met alle zorg en verantwoordelijkheid die daarbij hoort. Ook voor het huishoudboekje. Een tijd waarin de man een andere identiteit heeft gekregen.
Daarom is het goed om ten minste één keer in je leven terug te kijken. Naar wie je als man geworden bent. En wat je misschien hebt gemist.
En om te ervaren hoe sterk je eigenlijk in het hier en nu in je schoenen staat. In een maatschappij waarin de rol van de man niet meer zo vanzelfsprekend is.
Tegenwoordig hebben mannen behoefte om hierover te spreken. Gelukkig maar!
In bijeenkomsten met andere mannen is het wat makkelijker om je eigen ’type’ man te laten zien. En je desnoods te laten ‘corrigeren’ als je iets te veel de ene kant op gaat.
Als mannencoach van 40+mannen merk ik de behoefte om in de ’tweede helft van het leven’ (midlife) wat meer over jezelf als man te ontdekken.
Ik wil in 2020 deze mannen de ruimte geven om bij elkaar te komen en met elkaar te delen.
En dat begint met de workshop Man in 2020 die vanaf januari 2020 maandelijks door mij wordt gegeven.
Ik hoop dat er steeds meer mannen komen die zich zien als prachtig geschapen exemplaar. Die met hun eigen specifieke kenmerken de samenleving alleen maar een stukje mooier maken. En die ervoor durven uit te komen dat ze soms even een handje geholpen moeten worden als ze dat zelf niet meer (kunnen) zien!
Ik wens de man in zijn midlife een prachtig nieuwjaar toe!
