Soms heb je iemand nodig die even het roer van je overneemt, zodat je weer de juiste koers kunt varen. Die ervaring had ik onlangs.
Ik ben sinds vijf jaar als zelfstandig ondernemer werkzaam.
Ik noem mijzelf inzetbaarheidscoach. Ik help mensen om hun leven weer richting te geven. Om daarmee weer inzetbaar te worden. Voor de een is dat de loopbaan, voor de ander is het een goede balans vinden in het leven of mondiger (assertiever) worden in het contact met anderen.
Ik doe dat met veel plezier! Mijn coachees zijn tevreden over mijn begeleiding en ik ben ervan overtuigd dat ik waarde toevoeg aan hun leven.
Hoe verrassend is het dan, als je merkt dat je boodschap niet helemaal meer synchroon loopt met wat je wilt vertellen!
Dat merkte ik niet zozeer bij de begeleiding van mijn coachees, maar veel meer bij mijn zoektocht naar nieuwe klanten.
Want mijn verhaal leek goed, de ervaringen van mijn coachees zijn positief, en ik voel mij dankbaar en gezegend in dit mooie vak.
Maar waarom voelde mijn boodschap – als ik nadacht over nieuwe klanten – dan soms zo afstandelijk en riep het af en toe zelfs weerstand bij mij op?
Waarom schreef ik de ene blog na de andere, maar leverde het maar een handjevol likes op?
Was ik zélf wel in balans? Deed ik de juiste dingen? Kreeg ik voldoende energie van alles wat ik ondernam?
Rationeel zei ik volmondig ja! Maar op een diepere laag ontstond er een sluimerende twijfel.
Tot nu toe had ik bovenstaande vragen alleen aan mijn (potentiële) klanten gesteld.
Het zijn goede vragen, stuk voor stuk. Ze blijven dan ook belangrijk om te stellen.
Of om erover na te denken. De vraag is echter of ik ze aan de juiste personen stelde.
Wie is dus mijn ideale klant?
Ik neem je even mee in een persoonlijk verhaal.
Anderhalf jaar geleden kwam ik tijdens een business event in contact met Raymond Gruijs, coach en eigenaar van Baanzinnig.
Ik was daar omdat ik vastliep in mijn eigen onderneming. Er kwamen weinig klanten en ik wist niet precies hoe ik meer omzet kon krijgen. Raymond hielp mij mijn onderneming op een hoger niveau te tillen. En dat begon bij mijzelf.
Hij introduceerde het begrip ‘pijnreis’. Het proces wat ieder mens moet doormaken om zelfverzekerder en krachtiger te kunnen leven.
Door de pijn onder ogen te zien (het probleem), kun je toewerken naar een oplossing die je weer verder brengt.
Dit was wat ik nodig had en ik besloot om het avontuur met hem aan te gaan …
Maar dat ging niet zonder strijd.
Ik werd even helemaal teruggeworpen op mijzelf. De twijfel of ik wel de juiste persoon was om anderen te helpen kwam boven.
Evenals de twijfel of ik eigenlijk wel genoeg ondernemer was voor een eigen bedrijf.
Het was erg confronterend. En soms had ik de neiging er gewoon mee te stoppen en weer in loondienst te gaan.
Het was ook heel kwetsbaar. Waarom had ik zoveel moeite om de weg die ik moest gaan te accepteren? Waarom was kwetsbaarheid zo vreselijk eng?
Maar Raymond bleef in mij vertrouwen. Hij hielp mij mijn verhaal aan te scherpen en te focussen. Ik heb heel veel over mijzelf geleerd.
Mijn missie werd ook steeds duidelijker: anderen helpen op een eerlijke manier naar zichzelf te kijken en keuzes te maken die recht doen aan wie ze willen zijn.
En ik werd steeds beter in het benoemen en aansluiten bij de problemen (de pijnreis) van mijn coachees.
Ik werd weer enthousiast en kreeg zin om nieuwe blogs te schrijven.
Ik stortte mij op een nieuw fenomeen: videomarketing. Ik ging vlogs maken met een duidelijke boodschap.
En ik kreeg ook steeds meer zelfvertrouwen: ik heb de wereld wat te vertellen!
Ik ondernam samen met mijn vrouw een reis naar Porto.
Het was de eerste keer dat ik ging vliegen! Ik had het altijd voor mij uitgeschoven.
Ik heb namelijk hoogtevrees.
Mijn vrouw maakte in het vliegtuig opnames van de start en de landing, zodat ik – eenmaal veilig op de grond – kon kijken wat ik toen niet durfde te zien.
Maar ik heb het wel mooi gedáán! En samen hebben we heerlijke dagen gehad!
Een nieuwe koers bepalen, concrete stappen zetten en soms gewoon durven doen.
Het was allemaal nodig om te komen waar ik nu sta!
Ik ben super trots op mijzelf. Mijn vrouw en kinderen zijn trots op mij.
En zelfs op foto’s van een fotoshoot die ik onlangs liet maken zie er ik zelfbewuster en gezonder uit dan op foto’s van een jaar geleden.
Wauw, wat heeft werkplezier en zelfbewustzijn een impact op mijn leven gekregen!
Maar er ontbrak toch nog een stukje.
Het was nog lastig om mijn ideale klant te verbinden aan mijn succesverhaal.
Het was ook moeilijk om blogs te schrijven die niet alleen likes opleverden, maar ook nieuwe coachees!
Raymond noemde dat onlangs tijdens een praktijkdag bij Baanzinnig het ‘overstijgende’, dat nog niet was benoemd. Dat overstijgende zou weleens het verschil kunnen maken als het gaat om wie mijn ideale klant is.
Wat is dan dat overstijgende?
Dat heeft uiteraard eerst te maken met stappen durven zetten.
Maar er zat iets aan vast wat ik mijzelf tot nu toe niet bewust was.
En daarvoor moet ik je iets verder mee terug in de tijd nemen.
Het is januari 2012.
Midden tijdens de crisis raakte ik mijn baan kwijt.
Mijn baan was een grote zekerheid voor mij. Voor wie niet?
Het was inkomen en het gaf stabiliteit.
Werkloos worden was super spannend! Ineens was ik aangewezen op mijzelf.
Als kostwinner van een gezin met kinderen was ik gewend om voor het inkomen te zorgen.
Ik had inmiddels de keuze gemaakt om een opleiding te volgen en een carrière-switch te overwegen, maar mijn ontslag kwam eigenlijk iets te vroeg.
Ik ging solliciteren (om maar weer aan het werk te zijn), maar was één van de vele kandidaten.
Het maakte mij onzeker en ik voelde dat ik tekortschoot richting mijn gezin.
Het was voor mij ook moeilijk om erover te praten, zonder een gevoel van schaamte te krijgen. Ik herinner me van die tijd dat ik de situatie soms rooskleuriger voorstelde dan het in werkelijkheid was: ‘Nee, het viel allemaal wel mee. Ik had nog niets anders, maar dat kwam wel…’
De werkloosheid veroorzaakte soms slapeloze nachten.
Zouden we wel kunnen blijven wonen in ons prachtige huis?
Zouden de kinderen nog kunnen sporten en een opleiding volgen?
Ben ik in staat om mijn gezin te blijven onderhouden?
Als man vond ik dat ik ervoor moest zorgen dat er voldoende brood op de plank lag!
Ik zat thuis, terwijl de hele buurt ’s ochtends naar het werk ging. Ik voelde me uitgerangeerd. En mijn ego had een behoorlijke deuk opgelopen.
Wat is nu dat overstijgende?
Wat ik je net hierboven heb beschreven, heb ik ervaren als man.
En mannen falen niet.
Mannen vormen het sterke geslacht, die dus ook altijd sterk moeten zijn (of dat denken!)
En mannen vinden van zichzelf – even generaliserend – dat sterk zijn niet gelijkstaat aan kwetsbaar zijn.
Het is een maatschappelijk gegeven: mannen barbecueën, ze gaan naar de auto-RAI, ze doen mee aan mudmasters. En ze huilen alleen als ze uien schillen.
Ik (h)erken dat de man in mij het allemaal zelf wilde oplossen.
En dat inzicht brengt mijn doelgroep ineens in een heel ander perspectief! Het wordt een andere doelgroep.
Het levert andere vragen op als ik om mij heen kijk.
Het gaat dan niet meer persé om de vraag of je in balans bent of de juiste dingen doet. Die ik overigens nog steeds blijf stellen.
Het gaat veel meer om de vraag hoe je omgaat met veranderingen in je leven, wat je daarvan vindt en wat je ermee doet.
Maakt het uit dat je een man bent als het gaat om kwetsbaar naar jezelf te kijken en je verlangens te volgen? Natuurlijk niet!
Het gaat er dus om je kwetsbaarheid als man te durven tonen. Allereerst naar jezelf!
Om af en toe eens een potje te janken als je het gevoel hebt dat je op je tandvlees loopt, maar iedereen alles van jou verwacht.
Als je een keuze wilt maken, maar je doodsbang bent dat je omgeving die gaat afkeuren of je een loser vindt.
Als je af en toe eens niet krachtig, strijdbaar en stoer wilt zijn.
Dat je ervan baalt om altijd alle ballen in de lucht te moeten houden!
Wauw, dát was voor mij een inzicht!
Het maakt gewoon uit wie je tegenover je hebt zitten.
Mijn verhaal is misschien wel heel specifiek voor mannen bestemd!
Mannen die, wellicht méér dan vrouwen, eerst zichzelf moeten overwinnen voordat ze hun echte doel kunnen gaan volgen!
Het gaat dus in eerste instantie helemaal niet om een andere keuze te maken (en door te gaan). Maar om te accepteren dat je gewoon soms baalt van alles en je het – ook als man – even niet meer ziet zitten!
Ik weet zeker dat er méér mannen zijn die worstelen met het feit dat ze in een situatie zitten waar ze als man super kwetsbaar zijn!
Maar waar ze wel wat mee moeten. En dan het liefst ook nog zonder gezichtsverlies.
En die als puntje bij paaltje komt ‘mooi weer gaan spelen’ of denken (en zeggen!) dat ze het allemaal prima redden!
Ik weet nu hoe het werkt. Het is even geen leuke boodschap. Maar wel een eerlijke!
Als je de regie maar in handen durft te nemen en kwetsbaar aan jezelf durft toe te geven dat je hulp nodig hebt.
Ben jij die man? Herken jij jezelf in mijn verhaal?
Voelt het ongemakkelijk, maar denk je dat het toch beter is om het stoere masker even af te zetten?
Dan kom ik graag met je in contact om samen te ontdekken waar jouw kwetsbaarheid zit. Om vervolgens door de ‘pijn’ heen de oplossing te vinden die jou verder helpt!
Ik denk dat mijn ervaring jou kan helpen om op een eerlijke manier naar jezelf te kijken en van daaruit keuzes te maken die recht doen aan wie jij wilt zijn.
Dat betekent overigens niet dat vrouwen minder welkom zijn in mijn praktijk.
Zeker niet! Ik kan goed met vrouwen overweg en ik begeleid ze ook graag.
Maar voor mij was deze reis nodig, om bij mijzelf te komen en van daaruit anderen te helpen.
Het kompas dat ik jou kan geven ‘schiet’ je zelf. En de route bepaal je ook zelf.
Het is alleen maar stoer als jij de regie in je leven weer zelf gaat voeren.
En als die regie voor jou betekent weer gelukkig in een baan, een meer gebalanceerd leven of een hogere inzetbaarheid: go for it!
Ik loop graag even met je mee …!
Als je vandaag nog een intakegesprek van een uur boekt via mijn contactpagina, ontvang je bij kennismaking een e-coachsessie met praktische tips helemaal gratis!
