Ik las onlangs een recensie van het boek Lagom (spreek uit: laa-góm), geschreven door de Zweedse auteur Linnea Dunne.
De ondertitel luidt: de Zweedse kunst van een leven in balans. Kijk, dan heb je mij meteen alert!
Ik heb het boekje aangeschaft en het in één adem uitgelezen. Wat een prachtig en positief verhaal!
Zou wat in Zweden werkt hier ook kunnen werken?
Lagom wordt omschreven als ‘niet te veel, niet te weinig, precies goed’.
Het is de ultieme vorm van ‘in balans zijn’.
Door ‘lagom’ te leven kun je:
- je balans tussen werk en privé verbeteren
- bijdragen aan een schoner milieu
- in een opgeruimd huis wonen
- een bewustere consument worden
- tijd en aandacht besteden aan de mensen van wie je houdt
- van de natuur genieten en in conditie blijven
- gelukkiger leven en meer in balans
Ik vind het zo’n boeiend onderwerp – en belangrijk!, dat ik daar in dit blog graag even bij wil stilstaan.
Ons leven staat enorm onder druk.
We moeten steeds meer presteren en dat ook steeds vaker laten zien.
We moeten op jonge leeftijd al een studiekeuze (+ bijbehorend beroepsprofiel) maken.
We moeten langer doorwerken.
We moeten minder ziek zijn (of tenminste zo snel mogelijk weer aan het werk).
We moeten meer en langer werken en de productiviteit moet omhoog.
We worden geacht om in het weekend ook onze sociale contacten te blijven onderhouden (anders val je straks in een sociaal isolement)!
(…)
En dan is daar lagom.
Een leefstijl van onze Scandinavische noorderburen.
Een leven met verplicht een kwartier ‘fika’ (koffiepauze) tijdens het werken in de ochtend én in de middag.
En op vrijdag de ‘fredagsmys’, het ritueel waarbij er nauwelijks wordt gekookt maar vooral op de bank taco’s worden gedipt.
En in de weekends zijn er buurt initiatieven om samen te bewegen.
Het is een korte schets van een leven dat wordt beheerst door de stelling: ‘als je het goed doet, besteed je er een lagom hoeveelheid tijd aan’.
Mijn eerste reactie was: Pff! dat georganiseerde heeft ook wel weer iets knellends.
Waarom zou ik met iedereen ‘fika’ moeten houden, als ik net zo lief even naar buiten wip? Of in gesprek raak met een collega, maar dan niet bij de koffietafel.
Daar komt bij dat ik helemaal niet van taco’s hou.
Enne … ik sport net zo lief alleen!
Maar toch.
Ik ben er ook van overtuigd dat wij een gebalanceerd leven in onze gejaagde maatschappij zijn kwijtgeraakt.
Zijn we nog in staat om ons over te geven aan ontspanning? Kunnen we nog leven in het moment, in het hier-en-nu?
Ik was onlangs met een coachee aan het wandelen.
Ze was aan één stuk door aan het vertellen hoe druk ze het had en zelfs ’s avonds nog bezig was om werk voor morgen voor te bereiden.
Ik hield haar even stil – letterlijk en figuurlijk en vroeg haar: ‘Hoor je die merel verderop ook fluiten?’
Ze keek me aan met een uitdrukking alsof ze zeggen wilde: waar heb je het over?!
Ze had het volledig gemist, zo ging ze op in haar eigen drukke leven.
Nemen we de tijd om te bewegen, om te sporten, om te socializen (zonder bijbedoelingen: ‘Nu ik je toch spreek …’)
Genieten we nog van onze vrije tijd, de mooie dingen die we mogen meemaken en de partner waarvan we houden?
Horen we de merel nog wel fluiten?!
Ik denk dat we nog wat kunnen leren van de Zweden.
Lagom leven is de goede balans vinden tussen werk en privé, door bewust te leven (en te werken) en aandacht te besteden aan de mensen van wie je houdt.
Het gaat bij de koffiepauze niet om de koffie. Het gaat om het creëren van een adempauze, waarin je bewust kunt stilstaan.
Het gaat bij de taco-dip niet om het hapje, maar om het feit dat je weinig tijd in de keuken hoeft te staan. Dus meer tijd overhoudt voor aandacht en aanwezigheid.
Het gaat bij het sporten niet persé om het samen zijn. Maar wél om een leefstijl waarin bewegen weer een onderdeel vormt.
Dat maakt dat het leven aangenamer, prettiger, socialer en dus ook beweeglijker wordt.
En dat maakt productieve, creatieve, blije en gebalanceerde mensen!
En wat ik daarbij zo belangrijk vind: het maakt je ook minder vatbaar voor het oplopen van een burn out!
In een wereld vol met voortdurende prikkels kunnen we dat allemaal wel gebruiken!
In de training Vergroot je eigen veerkracht! vormt die balans in je leven een rode draad.
En die balans begint voor een belangrijk deel bij jezelf.
Benieuwd naar de training die je leert om ‘lagom’ te worden? Ik vertel je er graag meer over!
Ik wens jou een lagom hoeveelheid tijd toe om weer bij jezelf te komen en te blijven.
