De week van 3 tot en met 7 november 2014 was de Week van de werkstress.

Werkstress – 1 op de 8 werknemers in Nederland heeft er last van.
Bijna 1 miljoen mensen lopen jaarlijks het risico op een burn-out en andere werkgerelateerde psychische ziekten.

Signalen zoals slapeloosheid, aanhoudende hoofdpijn of oververmoeidheid worden vaak niet op tijd herkend.
Twaalf procent van de werknemers heeft last van een burn-out of zit ertegenaan.

Werkstress is iets van alle tijden.
En toch lijkt het de laatste jaren toe te nemen.
Steeds vaker horen we over de extreme werkdruk in de gezondheidszorg, agressie tegen conducteurs in het openbaar vervoer of tegen ambulancepersoneel.
Er is sprake van discriminatie, pesten op de werkvloer (en op scholen).
Het is goed dat een campagne als deze aandacht besteed aan dit brede onderwerp.

En toch is er méér te zeggen over werkstress.
Lees meer

Ik spreek ze af en toe, tijdens mijn loopbaanspreekuur of tijdens een bijeenkomst met werkzoekenden: personen die tegen hun wil worden ontslagen en grote moeite hebben om dat te accepteren.

Ik merk dan tijdens het gesprek een zekere mate van ongeloof, cynisme en frustratie.
Naast het gevoel er niet langer bij te horen wordt het ook ineens allemaal erg persoonlijk.
Ze moeten mij niet meer en daarom hebben ze me eruit gegooid.

Vaak wordt de frustratie dan gericht op het management dat ‘onnadenkend’ een ervaren kracht heeft weggestuurd.
Gevolg: woede en frustratie, dat ook nog eens gevoed wordt door machteloosheid.

Misschien herken je dit wel bij jezelf.
Dan is mijn oproep aan jou: neem deze gevoelens serieus en doe er wat mee!

Doe je dit namelijk niet, dan is het moeilijk om een nieuw contact (of een nieuw dienstverband) aan te gaan!
Blijf je in deze wrok hangen, dan zul je niet gemakkelijk in staat zijn om weer effectief te functioneren.
Het kan uiteindelijk leiden tot lichamelijke (en psychische) klachten!

Wat ik hierboven beschrijf, zijn behoeften die gevoed en gevormd worden vanuit de contactcirkel.

Lees meer

Kees ziet het al wat langer aankomen.
Het is onrustig op het werk. De directie vergadert steeds vaker over de toekomst van de organisatie en de geruchtenstroom wordt steeds sterker.
Kees vind het een moeilijke periode. Wat zal er gebeuren met het personeel?
Zal hij zelf zijn baan kunnen behouden?

Kees heeft het er af en toe met collega’s over, maar niemand kan hem vertellen wat er gaat gebeuren.
Soms denkt hij dat hij de enige is die zich zorgen maakt.
Hij vraagt zich af of hij zich wel voldoende heeft geprofileerd. Hij is al niet zo’n opvallend type.
Hij doet gewoon z’n best, maar ziet wel vaak beren op de weg. Zullen ze hem dat nu aanrekenen?
Hij voelt zich vaak zo onzeker en onzichtbaar. Tijdens teamvergaderingen neemt hij ook zelden het woord, laat staan dat hij wat positiefs kan inbrengen.
Wat is zijn toegevoegde waarde eigenlijk?
Kees trekt zich steeds verder terug en raakt er steeds meer van overtuigd dat hij het veld moet ruimen.
Hij gaat erin geloven: als het erop aankomt hebben ze ook niets aan me!
Lees meer

In mijn praktijk kom ik nogal eens in aanraking met mensen die merken dat ze het plezier in hun werk zijn kwijtgeraakt.
Ze functioneren naar behoren, maar werken vooral vanuit de automatische piloot.
Zelfs een periode van vakantie heeft er vaak niet toe geleid dat ze voldoende afstand hebben kunnen nemen, en al in de eerste week na de vakantie begint de sleur weer …

Een eerste stap naar een andere baan vergt nogal wat moed. En daarom blijven veel mensen maar gewoon zitten.
En dat is nu wat je beter niet kunt doen!

Een loopbaanswitch wordt vaak als ingrijpend gezien. Dan krijg je als vanzelf de ‘wat-als vragen’.

Wat als … ik mijn baan opzeg, vind ik dan wel weer nieuw werk?
Wat als … ik een loopbaantraject ga starten, raak ik dan niet meer gedemotiveerd?
Wat als … ik opnieuw moet solliciteren: kan ik mijzelf dan wel voldoende verkopen?
Wat als … ik een loopbaanswitch ga maken, raak ik dan niet alle zekerheid kwijt?
Wat als … ik in een outplacementtraject terecht kom: wat moet ik dan doen?

Het kan best zijn dat je al afschrikt om contact op te nemen met een loopbaancoach als je deze vragen op je laat inwerken.
Daarom wil ik bij jou de ‘koudwatervrees’ wegnemen en je schetsen hoe loopbaancoaching in mijn praktijk eruitziet. En dat het zeker de moeite waard is om die eerste stap te zetten!
Lees meer

Een vakantieperiode is altijd een moment bij uitstek om eens terug te kijken en na te denken.
Wat heb ik de afgelopen tijd gedaan? Wat gaf mij daarin voldoening? Waarin heb ik mijn talenten kunnen inzetten?

Wat had ik mij voorgenomen, maar heb ik toch niet gedaan?
En wat heeft ertoe geleid dat ik bepaalde stappen wel … of misschien juist wel niet gezet heb?

Tijdens mijn vakantie in Zuid Limburg heb ik deze vragen ook aan mijzelf gesteld.
Als ondernemer heb ik een boel ‘dromen’ die op uitvoering wachten.
Een mooi nieuw product ontwikkelen om werkzoekenden nog beter van dienst te zijn.
Een aantal blogs en nieuwsbrieven schrijven met tips hoe je de regie in je carrière kunt oppakken.
Nieuwe klanten verwelkomen die ik mag begeleiden tijdens hun loopbaan.
Interessante partners ontmoeten om mee te kunnen samenwerken.

En dan terugkijkend op de afgelopen periode zijn er mooie dingen gebeurd.
Maar er zijn er ook nog ‘dromen’ blijven liggen …

Hoe is dat bij jou gegaan? 
Heb je de afgelopen periode al je wensen laten uitkomen?
Heb je gedaan wat je wilde doen?
Ben je gelukkig geweest in je werk? Of waren er momenten dat er twijfel was?
En wat heb je daarmee gedaan?

Soms kan het gewoon te vroeg zijn om te veranderen. Of om je dromen al te verwezenlijken.
Soms heeft dat tijd nodig. Dan heb je daar de financiën nog niet voor, of de tijd en de energie.
Er kunnen veel legitieme redenen zijn om bepaalde stappen bewust nog niet te zetten.
Lees meer

De vakantieperiode komt eraan!
Het is een tijd om te ontspannen. Een paar weken lang niet geleefd hoeven te worden door de klok met alle verplichtingen die erbij horen.

Tijd voor jezelf, voor je gezin.
Het zijn belangrijke onderdelen in een leven dat toch al vaak wordt gekenmerkt door stress, spanning, presteren en het leveren van resultaten.

De vakantie is – als het goed is – een periode van rust. Van uitslapen, van ’s ochtends eerst de krant lezen en uitgebreid ontbijten.
Een periode van leuke dingen doen, zoals sporten, die hobby weer eens oppakken, of met je partner of kinderen een dagje erop uit.

Je kunt op vakantie gaan en genieten van een andere omgeving, van andere contacten.
Het is een tijd om écht eens met jezelf bezig te zijn. Hoe lekker is dat?!

Het kan ook een noodzakelijke rustpauze voor je zijn, omdat je leven juist door het werk danig uit balans is geraakt.
Of omdat er, privé of zakelijk, van alles speelt dat ertoe leidt dat je continu op scherp moet staan.
Je hebt misschien ook wel fysieke klachten, omdat de druk van het leven je nogal wat energie kost.
Je slaapt slecht, raakt af en toe geïrriteerd en ontwikkelt soms zonder het te weten een burn-out.

Vakantie is dus een belangrijke moment in het jaar om bij te tanken, zowel lichamelijk als geestelijk.
Het is ook bij uitstek een moment om eens tot jezelf te komen. Om je op je leven en je werk te bezinnen.
Om eens te reflecteren op jouw rol, jouw handelen, jouw verantwoordelijkheden, jouw taken in het leven. Misschien wel om nu eens op zoek te gaan naar jouw ideale loopbaan!

Lees meer

Onlangs is mijn eerste videoblog opgenomen.
Best spannend om zo voor het oog van de camera uit je hoofd je boodschap over te brengen.
Kom ik goed in beeld? Zeg ik niet teveel ‘ehm’, is het verhaal helder en to-the-point voor mijn toehoorders …?

Ik ben zo perfectionistisch ingesteld dat ik van tevoren een heel script ervoor uitschreef. Want stel je voor dat ik wat vergat!
Maar wat bleek? Eenmaal voor de camera bleef er van mijn script helemaal niets over!

Passie kun je namelijk niet uitschrijven! Passie moet je doorvoelen en beleven.
Zoals een jazzpianist vanuit het diepste van zijn gevoel met veel passie een mooi stuk kan spelen!
Toen ik voor de camera écht mezelf werd, merkte ik dat mijn verhaal pas inhoud kreeg!
Lees meer